το ιστολόγιο της Στάμου Ευαγγελίας, φιλολόγου, επιμορφώτριας ΤΠΕ
Photo Album: Άγγελου Καλογερίδη

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Παρουσίαση της νέας ποιητικής σύνθεσης του Τίτου Πατρίκιου "Σε βρίσκει η ποίηση", στα Γιάννενα


Τετάρτη, 6 Φεβρουαρίου 2013, στις 8:30 μ.μ.
στην Αίθουσα Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος
Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας

Ελεύθερη είσοδος 

Ομιλητές: Μωυσής Ελισάφ, Πρόεδρος Πνευματικού Κέντρου Ιωαννίνων,
                 Παναγιώτης Νούτσος, Καθηγητής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Διοργάνωση: Σύνδεσμος Φιλολόγων Ν. Ιωαννίνων – Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιωαννιτών

Ποιος είναι ο ρόλος της ποίησης σήμερα;

Ο Τίτος Πατρίκιος απαντά: "Η ποίηση μπορεί να παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο για την αντιμετώπιση της κρίσης. Την αποκατάσταση της ανθρώπινης επικοινωνίας, της ανθρώπινης συνεπαφής, της ανθρώπινης αλληλεγγύης. Να φύγουμε από τη μοναξιά στην οποία μας είχε ρίξει η περίοδος της ευμάρειας και μέσω της ποίησης να αναγνωρίσει ξανά ο καθένας το διπλανό του και τον εαυτό του".



Ένα ποίημα του Τίτου Πατρίκιου που γράφτηκε το 1957 -όταν ήταν 29 χρονών- αλλά είναι εξαιρετικά επίκαιρο είναι το Στίχοι, 2  από τη συλλογή "Μαθητεία 1952-1962".

Στίχοι που κραυγάζουν
στίχοι που ορθώνονται τάχα σαν ξιφολόγχες
στίχοι που απειλούν την καθεστηκυία τάξη
και μέσα στους λίγους πόδες τους
κάνουν η ανατρέπουν την επανάσταση,
άχρηστοι, ψεύτικοι, κομπαστικοί,
γιατί κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα
κανένας στίχος δεν κινητοποιεί τις μάζες…
(Π ο ι ε ς  μ ά ζ ε ς;… Μεταξύ μας τώρα
π ο ι ο ι σκέφτονται τις μάζες;…
Το πολύ: μια λύτρωση ατομική -αν όχι ανάδειξη!...)
Γι` αυτό κι εγώ δεν γράφω πια
για να προσφέρω χάρτινα ντουφέκια,
όπλα από λόγια φλύαρα και κούφια!
Μόνο μιαν άκρη της αλήθειας να σηκώσω
να ρίξω λίγο φως στην πλαστογραφημένη μας ζωή-
όσο μπορώ, κι όσο κρατήσω!...

"Α, Τίτο μου, ένα μεγάλο κομμάτι φως λυώνει έξω απ` τη λύπη των ανθρώπων - καθώς ένα κομμάτι πάγος αφημένο στην πόρτα του εργένη που πέθανε. Και γράφουμε, Τίτο μου, έτσι για να μη λυώνει άχρηστο τούτο το φως..."

"Μα τι τα θέλεις, Τίτο μου, μας χρειάζεται η φωνή -ναι, ναι η φωνή- η ορισμένη, η συγκεκριμένη φωνή. Όσο τέλεια κι αν είναι η συνεννόηση μες στη σιωπή, όσο κι αν η συνεννόηση εξαντλεί τη σιωπή, δεν πρέπει να το ξεχνάμε πως η σιωπή συχνά εξαντλεί τη συνεννόηση..."

Αυτά του έγραφε ο Γιάννης Ρίτσος σε ταχυδρονικά δελτάρια το 1953 μετά την επιστροφή του από το στρατόπεδο του Αη-Στράτη στην Αθήνα. Ο Τίτος Πατρίκιος ήταν ακόμα στον Αη-Στράτη. Δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ, τ. 169-170, άνοιξη - καλοκαίρι 2009.

Σημείωση: Τα ηχογραφημένα αρχεία προέρχονται από την εκπομπή του Τρίτου Προγράμματος "Απόστροφος", που επιμελείται και παρουσιάζει ο δημοσιογράφος Ζαχαρίας Σώκος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: